AUTOR

Bogdan Jankowski Bogdan Jankowski himalaista, fotograf, radioamator. Urodził się w Grodnie, wychował na Zamojszczyźnie, od czasów studiow na stałe osiadł we Wrocławiu, gdzie pracował na Wydziale Elektroniki, Fotoniki i Mikrosystemów Politechniki Wrocławskiej.

Górska droga Jankowskiego zaczęła się od studenckich rajdów w dzikich Bieszczadach, następnie pierwszych wspinaczek w Sokolikach w końcu lat pięćdziesiątych oraz Tatrach, gdzie od 1964 roku regularnie szkolił nowe pokolenia wspinaczy. Następnie uczestniczył w wyprawach w coraz wyższe góry — Alpy (1967), Pamiro-Ałaj (1969,1970), Pamir (1970), w końcu Himalaje i Karakorum. Od drugiej połowy lat sześćdziesiątych polscy wspinacze na czele z Andrzejem Zawadą konsekwentnie zdobywają nowe doświadczenia w coraz trudniejszych warunkach. Rezultatem ich działalności jest zupełnie nowa katogoria wspinania, wcześniej uznawana za niemożliwą — himalaizm zimowy.

Pierwsze wyprawy wysokogórskie Bogdana Jankowskiego odbywają się jeszcze latem i jesienią. W 1971 roku polska wyprawa jako pierwsza zdobyła siedmiotysięcznik Kunyang Chhish (7852 m). Ekspedycja okazała się jednym z największych osiągnięć polskiej wspinaczki wysokogórskiej, szczyt do dziś był zdobyty tylko dwa razy. Trzy lata później, w 1974 roku, podjęta zostaje próba ataku na Lhotse (8511 m). Mimo że uczestnicy nie zdobyli szczytu, po raz pierwszy w historii przekroczona została wysokość 8000 metrów zimą. W kolejnych wyprawach Jankowski coraz bardziej skupiał się na obsłudze technicznej wypraw, zapewniając im zasilanie, łączność radiową i dokumentację audio. Uczestniczy w pierwszej, zdobywczej, zimowej wyprawie na Mount Everest (1979/1980), a także w kolejnych, w których warunki pogodowe uniemożliwiły zdobycia szczytów: polsko-kanadyjsko-brytyjskiej wyprawie na K2 od strony pakistańskiej (1987/1988), dwóch wyprawach na Nanga Parbat (1996/1997, 1997/1998). Ostatnią wysokogórską próbą, w której uczestniczył Jankowski była wyprawa na K2 Krzysztofa Wielickiego od strony chińskiej.

Fotografie Bogdana Jankowskiego były wystawiane m.in. warszawskiej Galerii ZPAF (1975), wrocławskim BWA (1997) i NFM (2015). Był stałym gościem Taboru pod Krzywą w Sokolikach, Festiwalu Górskiego w Lądku Zdroju i spotkań WOŚP w Samotni, honorowym członkiem PZA i Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego.